
คนเราทุกคนเกิดมาเพื่อมีชีวิตและใช้ชีวิตในของตัวเอง สิ่งหนึ่งที่เราต้องพบเจอและหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย
คือ เวลาเมื่อเวลาผ่านไป อะไรหลายๆอย่ างก็มักเปลี่ยนแปลงอยู่เสมออย่ าไปกังวลว่า
ถ้าคุณจากไป อะไรจะเกิดขึ้น? เพราะเมื่อกลายเป็นผงธุลีไปแล้วใครเขาจะยกย่องชื่นชมหรือตำหนิประณามอย่ างไร
คุณจะไปรู้สึกรู้สาอะไรได้ ลูกของคุณเขาจะเป็นอย่ างไรก็อย่ าเป็นห่วงให้มากนัก
พวกเขาต่างก็มีจุดหมายของตัวเอง และ หนทางชีวิตของตนเองเมื่อจากไปแล้ว
คุณก็ยังไม่เลิกเป็นทาสของลูกๆ อีกหรือ อย่ าคาดหวังอะไรมากจากเด็กๆ
ต่อให้คุณชุบเลี้ยงใครไว้ดูแลคุณย ามแก่เฒ่า เขาก็ต้องวุ่นวายกับการงานและภาระผูกพันต่างๆ
เกินกว่าจะมีเวลามาช่วยเหลือดูแลอะไรคุณได้มากนักส่วนลูกจริงๆ นั้นก็อาจจะกำลังทะเลาะกัน
เพื่อแย่งทรัพย์สมบัติของคุณอยู่ทั้งๆที่คุณยังมีชีวิตอยู่ก็ได้ ดีขึ้นมาหน่อยก็อาจจะแค่แอบภาวนาให้คุณอย่ าใช้เงินให้มาก
และรีบจากไปเสียเร็วๆ อย่ างนี้ก็มีให้เห็นอยู่ถมไปคุณไม่รู้หรอกหรือว่า..บรรดาลูกๆ
เขาถือว่าทรัพย์สมบัติของคุณ เป็นสิทธิ์ขาดของเขาไปแล้วคุณจึงไม่มีสิทธิ์จะไปกำหนดอะไรได้เลย
ในเงินที่เป็นของเขา…เข้าใจไหม?“คนอายุเกิน ๕๐ อย่ างคุณต้องเลิกเอาสุขภาพไปแลกกับความร่ำรวยได้แล้ว
มีเงินเท่าไรก็ซื้อสุขภาพคืนมาไม่ได้”คุณตอบได้ไหมว่า
จะหยุดหาเงินเมื่อใด?เท่าไหร่คุณถึงจะบอกว่า พอแล้ว ร้อย พัน หมื่น ล้าน
สิบล้านพอรึยังไม่ทราบ?
ต่อให้คุณมีไร่นานับพันไร่คุณก็กินข้าวได้แค่วันละสามจาน แม้นมีคฤหาสน์นับพันหลัง
คุณก็ต้องการพื้นที่หลับนอนย ามค่ำคืนเพียงแปดตารางเมตร
ดังนั้น..ตราบใดที่คุณยังมีข้าวปลาอาหารกินอย่
างเพียงพอมีเงินพอใช้สอยได้ทุกวัน
เพียงเท่านี้ก็ดีเหลือหลายแล้ว อายุเท่านี้แล้ว คุณควรอยู่อย่ างเป็นสุขทุกบ้านต่างก็มีปัญหาของตนเอง
อย่ ามัวไปคิดเปรียบเทียบ แก่งแย่งแข่งดีกัน ไม่ว่าชื่อเสียง ฐานะในสังคมหรือความก้าวหน้าของเด็กๆ ฯลฯ
สิ่งที่ควรจะแข่งกันทำกันจริงๆ นั้น คือแข่งกันมีความสุขแข่งกันมีสุขภาพดีและอายุยืนนาน
ส่วนอะไร ที่เราเปลี่ยนมันไม่ได้ ก็อย่ าไปฝังอกฝังใจให้ป่วยการและทำลายสุขภาพตัวเองเลย
อายุป่านนี้แล้วก็ยังเปลี่ยนมันไม่ได้เลยหลัง ๕๐ แล้วอย่ างนี้ คุณต้องค้นหาหนทางของคุณเองที่จะสร้างชีวิตที่เป็นอยู่ดีๆ
และสุขสดใสขึ้นมาให้ได้ตราบใดที่มันทำให้คุณอารมณ์ดี คิดถึงแต่สิ่งที่ทำให้เป็นสุข
ทำอะไรก็สุขสนุกกับมันอยู่ทุกวันนั่นก็หมายความว่า คุณได้ผ่านวันเวลาอย่ างเป็นสุขแล้วทุกวันวานที่ผ่านไป
คุณจะสูญเสียไป ๑ วัน แต่ถ้ามันผ่านไปอย่ างเป็นสุข วันนั้นคือกำไรชัดๆ
เลยจิตใจที่ดีจะช่วยรักษาโ ร คภัยได้ ถ้าจิตใจเป็นสุขโ ร คก็จะหายเร็วขึ้น แต่ถ้าจิตใจทั้งดีทั้งเป็นสุขด้วยแล้วล่ะก็
ความเจ็บป่วยจะไม่มีทางมาแผ้วพานได้ด้วยอารมณ์ที่ดีแจ่มใสอยู่เป็นนิจ ออกกำลังกายให้เพียงพอ
อยู่กลางแจ้งบ่อยๆ กินอาหารให้ครบห มู่ได้วิตามินและแร่ธาตุอย่ างเพียงพอ เพียงเท่านี้ก็เชื่อได้แน่นอนว่า
ชีวิตที่เป็นสุข อีก ๒๐ หรือ ๓๐ ปี จะเป็นของคุณแน่นอนเหนือสิ่งอื่นใด คุณต้องรู้จักบ่มเพาะและเก็บเกี่ยวความสุขดีๆ
จากการได้อยู่ ได้เที่ยว ได้คุยกับเพื่อนๆเพราะเขาเหล่านี้จะช่วยให้คุณ รู้สึกเย าว์วัยและมีความหมายอยู่เสมอ
ขาดพวกเขาเมื่อใดคุณจะต้องรู้สึกสูญเสียอย่ างแน่นอนครับ…อ่ า นแล้วเห็น “เฉลียงชีวิต” ในวัยชรากันบ้างมั้ย?
ก็ต้องขอบคุณทั้งเจ้าของความคิดผู้เผ ยแพ ร่ และทั้งผู้ส่งให้ผมอ่ า น
ก็อย ากบอกว่า….อายุเราเลือกไม่ได้ก็จริง แต่ชีวิตแต่ละช่วงชีวิต เราเลือกได้
ที่มา : chonburipost