นิทานสอนใจ การเดินทางของ ความรัก
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ทั้งความสุข
ความเศร้า ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรัก
วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะกำลังจะจม ดังนั้น
ทั้งหมดจึงเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ
ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ
ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้วความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ
ความรวยแล่นเรือผ่าน ความรวยตอบว่า ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยทองและเงินแล้วมันไม่มีที่ให้คุณ
ความรักจึงตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัว ซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย
ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณน่ะเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียกไปด้วย
ความเศร้าได้พายเรือผ่านมา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก
ความเศร้าตอบว่า โอ้ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ
ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังมีความสุข
ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง
ความรักรู้สึกขอบคุณ และดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อ
ว่าใครเป็นผู้ใจดีคนนั้น เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง
คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา
ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อคนแก่คนนั้น ความรัก จึงถามความรู้และคนแก่คนอื่นๆ ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน
ความรู้ตอบว่า.. เวลา
แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันล่ะ ?
ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า ก็เพราะว่ามีเพียงเวลาเท่านั้น ที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่แค่ไหนน่ะสิ
ที่มา c21boss
