Home »
Uncategories »
เขาต่ำใส่ อย่าต่ำสวน เพราะ สุดท้ายเราก็จะต่ำไม่ต่างกัน
เขาต่ำใส่ อย่าต่ำสวน เพราะ สุดท้ายเราก็จะต่ำไม่ต่างกัน
ชีวิตทุกชีวิตล้วนมีค่า
ทุกนาทีที่เราได้ยินอยู่บนโลกใบนี้ ล้วนมีเวลาอยู่จำกัด
ดังนั้นเราควรใส่ใจความรู้สึกของตัวเราให้มากและคนที่เรารัก
ยิ่งโตขึ้นเราจะรู้ว่าชีวิตของคนเรานั้นมันสั้นนัก จึงเป็นเ รื่ อ
งสำคัญที่เราจะต้องใช้เวลาอยู่กับตัวเองและครอบครัว
เพราะความจริงแล้วไม่มีใครรักเรามากไปกว่าตัวเราเองและครอบครัว และในวันนี้เราได้รวบรวมข้
อ คิ ด ที่ดี ที่สะท้อนถึงคนในปัจจุบัน เมื่อคุณได้อ่ า นจบคุณจะได้ข้ อ
คิ ด อะไรหลายอย่างเกี่ยวกับในการดำเนินชีวิตของคุณ ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ
1 พ่อแม่ของเราพย าย ามเลี้ยงดูอบรมสั่งสอน เลี้ยงเราให้มีความสุขไม่ได้ให้เรามามีความทุกข์ในเ รื่ อ งของคนอื่น และเพื่อคนอื่น
2 เราเห็นเขาต่ำ ใส่อย่าต่ำสวน เพราะที่สุดแล้วเราจะต่ำไม่ต่างจากเขา
3 ลงมือทำอะไรเองบ้าง แล้วเราจะรู้ว่าเราเก่งไม่แพ้ใครได้เหมือนกัน
4 อย่ามัวแต่มองหา ในสิ่งที่เราทำแล้วถนัดและลืมเติมเต็มสิ่งที่ที่เราทำไม่ได้
5 จงลงมือทำในทุกอย่างการที่เราจะประสบความสำเร็จได้นั้น เราจะต้องเป็นคนที่ “ง่ายที่จะเริ่ม” และ “ย ากที่จะเลิก”
6 เราเกิດมาเพื่อการใช้ชีวิตไม่ได้เกิດมาเพื่อมีชีวิตให้คนอื่นเอาไปใช้
7 หัดรู้จักเปลี่ยนคำว่าท้อแท้ ท้อถอยเป็นคำว่าท้าทายกันเถอะ
8 เราอาจจะลืมผู้ร่วมหัวเราะแต่เราจะไม่มีวันลืมผู้ที่ ร่วมร้องไห้กับเราอย่างแน่นอน
9 จงพย าย ามออกห่างจากคนที่มองโลกในแง่ร้ า ยคนที่คิดลบในทุกเ รื่ อ งเพราะสิ่งเหล่านี้ เป็นโ ร คติดต่อได้
10 ไม่ผิดหรอกที่คนเรานั้นจะเสียใจพอดีคำพูดของคนแต่เราจะไม่ยอมเสียคน เพียงเพราะคำพูดของใคร
11 ในการที่เราใส่ใจดูแลคนรอบข้างนั้นจะทำให้เรามีความฉลาดยิ่งขึ้น
12 อย่ามัวแต่เปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร และอย า กให้ใครมาเปลี่ยนตัวเราเองเพื่อเรา ในสุภาษิตได้กล่าวเอาไว้ว่า “พึ่งคน คนล้ม พิงภูเขา เขาถล่ม”
ในย ามที่ตัวเราอ่อนแอนั้น
เราอาจจะรู้สึกถึงว่าเราต้องการที่พึ่ง
แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่มีใครที่จะเป็นที่พึ่งของเราได้ตลอดเวลา นอกจาก
“ตัวของเราเอง”
การที่เราเอาแต่พึ่งคนอื่น
มองหาคนอื่นเป็นการวิ่งหนีความจริงอย่างหนึ่ง
ไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริงที่เกิດขึ้น เราสามารถปรึกษาเพื่อหาคำตอบ
พึ่งคนอื่นได้เป็นครั้งเป็นคราวก็ไม่เสียหายแต่ที่สุดแล้วตัวเราเองนี่แหละ
ที่จะทำให้ปัญหาต่างที่มีหลุดพ้นออกไปได้
เราต้องเดินไปข้างหน้าด้วยตัวเราเอง
ตัวเราไม่สามารถที่จะยืนบนเท้าใครได้ตลอดเวลา
เพราะคนอีกคนเหล่านั้นเขาก็มีทางเดินของเขาที่ต้องเดิน
ใครตั้งใจ “ ทำดี ”
อย่าไปกังวล เ รื่ อ ง “ ปากคน ”
เพราะต่อให้เรา “ ดี ” ขนาดไหน
หากไม่ถูก “ กิเลส ” เขา
เขาก็ไม่ชอบ ไม่เข้าใจ เขาก็ตำหนิ
ดังนั้น… “ ดี-ชั่ ว ” ไม่ได้อยู่ที่เขาว่าเรา
แต่… อยู่ที่เราเองทั้งหมด
เรารู้เราเอง ก็เพียงพอแล้ว
โอวาทธรรม หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม
ขอบพระคุณแหล่งข้อมูลจาก : rukpost, postsara