“จิตสำนึกของคนเรามีไม่เท่ากัน” หากเขารักลูกมากพอเขาจะไม่ทอดทิ้ง

มีคำกล่าวว่า “หากเขารักเขาจะไม่ทิ้ง”

“พ่อที่มีจิตสำนึกดี” แม้หย่าขาดแล้วก็จะไม่ทิ้งลูก

แต่พ่อบางคน พอไม่รักแม่ของลูก เขาก็จะไม่รักลูก

ความรัก ความผูกพัน จิตสำนึกความเป็นพ่อ เมื่อไม่มีในใจของเขา

เขาก็จะไม่สนใจอะไรอีก เมื่อมีคนใหม่ เมียใหม่และลูกใหม่

คำตอบนี้อาจฟังดูแล้วเจ็บปวด แต่มันคือ “ความจริงที่คนเป็นแม่อย่างคุณจะต้องยอมรับให้ได้”

ให้รู้ไว้เสมอว่า “เด็กคือก็ผู้ใหญ่ในร่างเด็กคนหนึ่ง เขาฉลาดและเรียนรู้ รับรู้ได้ไวมาก” คุณแม่ต้องเข็มแข็งและเลิกสนใจอดีต

บอกความจริงลูก ไม่ต้องปิดบังเขา แต่อย่าใส่ความ เ ก ลี ย ด ชั ง ตัวพ่อในหัวลูก

เพราะใจเขาจะมีบ า ด แ ผ ล และกลายเป็นเรื่องที่เขาเจ็บปวดภายในจนโต แม้ไม่แสดงออก

บอกรักลูกให้มาก กอดเขาให้มาก และบอกว่าแม่รักเขาที่สุด ลูกไม่ได้ขาดอะไร

แต่เขาคือเด็กพิเศษที่มีทั้งพ่อและแม่ในคนเดียวกัน ส่วนเรื่องพ่อก็ค่อยๆบอกเน้นยำกับลูกถึงสาเหตุที่อยู่กันไม่ได้

เมื่อเขาค่อยๆโตเขาจะเรียนรู้เอง แบบไม่ต้องเ ก ลี ย ด พ่อ

ลูกบางคนมีครบแต่พ่อแม่ ท ะ เ ล า ะกันตลอด ลูกคงไม่มีความสุข ลูกบางคนมีแม่แค่คนเดียว

เขากลับเป็นเด็กฉลาด เรียนรู้เร็วและมีความสุขมากกว่า

ทุกอย่างอยู่ที่วิธีคิด การสอน การปลูกฝังลูก การทำดี ผลของการทำไม่ดีมากกว่า อดีตที่มันเจ็บปวด

คุณแม่จงปล่อยมันให้หายไปกับกาลเวลานั้นแหละดีแล้ว อย่าเก็บมาใส่ใจให้เศร้าใจให้เสียเวลาเลย