เกิดเรื่องราวสุดซึ้ง และน่าสงสาร ไปจนถึงบางคนเกิดความอิจฉา เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊กรายหนึ่งได้โพสต์ภาพและระบุข้อความเอาไว้ว่า
"เหตุเกิดหน้าร้านบะหมี่ทางเข้ามหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ม.ใหม่) 2 สามีภรรยาเก็บของเก่าใส่รถพ่วงหลังขาย เกือบทุกครั้งที่ผมออกมาเซเว่นเวลานี้ (22.00) ก็จะเห็นคู่นี้มาเก็บขยะบริเวณหน้าเซเว่นหน้าหออัครฉัตรภรรยาจะยืนมองร้านข้าวข้างๆ แต่สามีแกก็ดึงสติภรรยาแกกลับ ประมาณว่า เราไม่มีเงินกิน
แต่วันนี้ เขามีเงิน ขายของเก่าได้ 100 บาท แกเลยพาภรรยามากิน แต่แกก็สั่งให้แต่ภรรยาเท่านั้น ตัวเองไม่กิน ภรรยาเลยถามว่าทำไมไม่กิน เงินพอซื้ออยู่ สามีจึงตอบไปว่า "วันนี้เราหาได้ แล้วพรุ่งนี้หละ อันนี้ถ้วยกี่บาท 35 ใช่มั้ย ถ้ากิน 2 คน มากินได้แค่ครั้งเดียว แต่ถ้ากินคนเดียว จะกินได้อีกครั้งอยู่ งั้นก็กินไป ไม่กินด้วยหรอก ถ้าอร่อยเดี๋ยวพรุ่งนี้พามากินใหม่" พูดเสร็จสามีแกก็หันข้างให้ กลัวภรรยาเห็นหน้าแกอยากกิน (ละมั้ง) ฝั่งภรรยาแกก็นั่งยิ้มให้สามีตัวเองที่หันข้างอยู่ แล้วก็ก้มหน้ากินต่อไป
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะดิ้นรนเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ เพื่อตัวเอง เพื่อคนที่รัก วันนี้ผมเจอกับตัวแล้ว แต่ช่วยได้แต่เลี้ยงบะหมี่ชามนั้นเท่านั้น
ปล. ผมนั่งโต๊ะข้างๆ เลยได้ยิน แกคุยกันเป็นภาษาอีสาน มันพิมพ์ยาก แปลไทยละกัน .. ขอบคุณครับ"
"เหตุเกิดหน้าร้านบะหมี่ทางเข้ามหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ม.ใหม่) 2 สามีภรรยาเก็บของเก่าใส่รถพ่วงหลังขาย เกือบทุกครั้งที่ผมออกมาเซเว่นเวลานี้ (22.00) ก็จะเห็นคู่นี้มาเก็บขยะบริเวณหน้าเซเว่นหน้าหออัครฉัตรภรรยาจะยืนมองร้านข้าวข้างๆ แต่สามีแกก็ดึงสติภรรยาแกกลับ ประมาณว่า เราไม่มีเงินกิน
แต่วันนี้ เขามีเงิน ขายของเก่าได้ 100 บาท แกเลยพาภรรยามากิน แต่แกก็สั่งให้แต่ภรรยาเท่านั้น ตัวเองไม่กิน ภรรยาเลยถามว่าทำไมไม่กิน เงินพอซื้ออยู่ สามีจึงตอบไปว่า "วันนี้เราหาได้ แล้วพรุ่งนี้หละ อันนี้ถ้วยกี่บาท 35 ใช่มั้ย ถ้ากิน 2 คน มากินได้แค่ครั้งเดียว แต่ถ้ากินคนเดียว จะกินได้อีกครั้งอยู่ งั้นก็กินไป ไม่กินด้วยหรอก ถ้าอร่อยเดี๋ยวพรุ่งนี้พามากินใหม่" พูดเสร็จสามีแกก็หันข้างให้ กลัวภรรยาเห็นหน้าแกอยากกิน (ละมั้ง) ฝั่งภรรยาแกก็นั่งยิ้มให้สามีตัวเองที่หันข้างอยู่ แล้วก็ก้มหน้ากินต่อไป
คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะดิ้นรนเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ เพื่อตัวเอง เพื่อคนที่รัก วันนี้ผมเจอกับตัวแล้ว แต่ช่วยได้แต่เลี้ยงบะหมี่ชามนั้นเท่านั้น
ปล. ผมนั่งโต๊ะข้างๆ เลยได้ยิน แกคุยกันเป็นภาษาอีสาน มันพิมพ์ยาก แปลไทยละกัน .. ขอบคุณครับ"