ชายหนุ่มสงสัย ทำไมคุณตาไม่แบ่งคุณยายกินบ้างเลย

ตา-ยายคู่หนึ่ง จูงมือค่อยๆ พากันเดินเข้าร้าน KFC แลดูแปลกตา ท่ามกลางเหล่าวัยรุ่นหนุ่มสาว สายตาหลายคู่จ้องมองมาอย่างชื่นชมในความรักที่ยืนยาวมากว่าครึ่งศตวรรษของสองตา-ยาย

ตาเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์สั่งอาหารชุดและชำระเงินอย่างคุ้นเคย ก่อนพายายไปเลือกหาที่นั่งริมในสุดของร้าน

ตา-ยายช่วยกันนำอาหารออกจากถาด ตาค่อยๆแบ่งแฮมเบอร์เกอร์ออกเป็น 2 ส่วน เอาเฟรนช์ไฟร์ออกมานับครึ่งและจัดวางไว้ดูน่ารับประทาน

ตาคว้าแก้วโค้กมาจิบหนึ่งอึกส่งให้ยายรับไปจิบหนึ่งก่อนจะวางไว้ ตรงกลางเบื้องหน้าทั้งคู่

ขณะที่ตาเริ่มกินแฮมเบอร์เกอร์ส่วนของตนอยู่ บรรดาลูกค้าในร้านที่จับตาดูคู่ตา-ยายมาตั้งแต่ต้น เริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายหลายคนสะกิดกัน พลางกระซิบ

“น่าสงสารจัง แกคงมีเงินพอซื้อได้แค่ชุดเดียวมาแบ่งกันมั้ง”

ชายหนุ่มโต๊ะข้างๆ ถึงกับเดินเข้ามาหาพร้อมเสนอตัว ขอเป็นเจ้ามือซื้อให้อีกชุดอย่างสุภาพ. ตายิ้มรับความมีน้ำใจ แต่ปฏิเสธอย่างนุ่มนวลว่า

“ไม่เป็นไรหรอก..มีอะไรเราก็ต้องเอามาแบ่งกันอยู่แล้ว”

เวลาผ่านไปทุกคนเริ่มสังเกตว่า ยายได้แต่นั่งนิ่ง. จ้องมองตากินแฮมเบอร์เกอร์อย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่ยอมแตะต้องส่วนของตน นอกจากหยิบโค้กขึ้นมาจิบ

ชายหนุ่มคนเดิมตัดสินใจเข้ามาหาอีกครั้ง

เอ่ยขอร้องให้เขาได้เลี้ยงคู่ตา-ยายที่น่ารักนี้เถอะ คราวนี้ยายเป็นฝ่ายปฏิเสธอย่างอ่อนหวาน ยืนยันเหมือนเดิมว่ามีอะไรก็ต้องเอามาแบ่งกัน

เมื่อตารับประทานเสร็จ ขณะหยิบกระดาษมาเช็ดปาก ยายก็ยังคงนั่งนิ่ง ดูสามีสุดที่รักอยู่อย่างนั้น ราวกับกลัวว่าเขาจะไม่อิ่มจริงๆ

ชายหนุ่มคนเดิมก็อดรนทนไม่ได้อีก เอ่ยปากอย่างจริงจังขอตา-ยาย อนุญาตให้เขาเลี้ยงสักครั้ง แต่ก็ถูกปฏิเสธอย่างสุภาพอีก

ชายหนุ่มนึกสงสัยจึงเอ่ยถาม “ทำไมคุณยายไม่รับประทานบ้างเลยครับ

ก็ไหนบอกว่ามีอะไรก็ต้องเอามาแบ่งกันไง คุณตาก็ทานเสร็จแล้วยังรออะไรอยู่หรือครับ? “คุณยายหันมายิ้มมองชายหนุ่มแล้วตอบเนิบๆ

“รอฟันปลอมจากตาอยู่น่ะหลานชาย…”

ขอบพระคุณแหล่งที่มา : ความสุข ณ ปัจจุบัน