“หลวงปู่แหวน สุจิณโณ” เคยเล่าถึงประสบการณ์เกี่ยวกับ “พญานาค” ในถ้ำเชียงดาวไว้ว่า
ภายในถ้ำหลวงที่ถ้ำเชียงดาวนั้นมีพญานาคอยู่
ถ้ำดังกล่าวนี้ต้องแยกขึ้นไปทางซ้ายมือ อยู่เหนือถ้ำหลวงเล็กน้อย
พื้นถ้ำมีก้อนหินเป็นรูปกงจักรกับดอกบัว
ซึ่งมีพญานาคเฝ้าอยู่ภายใต้แผ่นหินนี้
เวลามีพระเข้าไปภาวนาอยู่ภายในถ้ำนั้น ท่านแทบจะกระดุกกระดิกตัวไม่ได้เลย
เพราะเป็นต้องถูกพญานาคกล่าวโทษทันทีว่า สมณะอะไรช่างไม่สำรวม
คะนองเหมือนเด็ก ๆถ้าเดินไปสะดุดก้อนหินดังกรอกแกรก พญานาคก็จะกล่าวโทษว่า
สมณะอะไรจะเดินจะเหินไม่สำรวมระวัง รีบไปรีบมาเหมือนม้าแข่ง
ไม่ว่าพระจะทำอะไรจึงต้องสำรวมทุกอิริยาบถ …
แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่วายจะต้องมีเรื่องให้ถูกตำหนิติเตียนจนได้
แต่พญานาคตัวนี้มีอัธยาศัยชอบพออยู่กับ “พระมหาบุญ”
ถ้าพระมหาบุญเข้าไปอยู่ในถ้ำนั้น ไม่ว่าท่านจะทำอะไร เช่น
ทำเสียงกระแอมกระไอ เดินเสียงดัง ทำก้อนหินหล่น เขาก็เฉย
ไม่แสดงกิริยาอะไรต่อต้าน เพราะมีจริตเหมือนกัน
อย่างไรก็ตาม ไม่มีพระองค์ใดเข้าไปอยู่ในถ้ำนั้นได้นาน
เพราะในถ้ำมีช่องให้อากาศเข้าไปได้ทางเดียวคือทางปากถ้ำ
เมื่อพระเข้าไปอยู่ข้างในแล้วปิดประตู อากาศภายนอกแทบจะเข้าไปไม่ได้เลย
จึงทำให้อึดอัด หายใจไม่สะดวก ยกเว้น “หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต”
องค์เดียว…ที่ท่านสามารถเข้าไปอยู่ในถ้ำนั้นได้นานเป็นวัน ๆ
หลวงปู่มั่นเคยเทศน์แนะนำพญานาคตัวนี้ แต่เขากลับไม่ยอมรับคำแนะนำ
เพราะยังอาลัยต่ออัตภาพปัจจุบันของตนเองอยู่ ในที่สุด
เมื่อหลวงปู่มั่นเห็นว่าเข้าไปทำความรำคาญให้แก่เขา
ท่านจึงไม่เข้าไปในถ้ำนั้นอีกเลย ที่ถ้ำพญานาคแห่งนี้
หลวงปู่แหวนเคยเข้าไปอยู่หนึ่งวัน ส่วนหลวงปู่ตื้อเคยเข้าไปอยู่สามวัน
แต่องค์อื่น ๆ นอกนั้นที่เข้าไปอยู่ต่างถูกพญานาคตำหนิกล่าวโทษทั้งสิ้น
พระท่านอยู่ไม่ได้เพราะส่งจิตออกไปดูทีไรก็เห็นพญานาคคอยจ้องหาเรื่องตำหนิอยู่ตลอดเวลา
เมื่อพระต่างองค์ต่างเห็นว่า
หากเข้าไปแล้วจะทำให้พญานาคสร้างบาปหนักเข้าไปอีกก็จะช่วยเหลือเขาด้วยการไม่เข้าไปรบกวนในที่อยู่ของเขาอีกต่อไป
…
เนื้อหาทั้งหมดเป็นความเชื่อส่วนบุคคล…ไม่เชื่ออย่าลบลู่??
